Denk groot

Corrie zegt regelmatig dat je jezelf niet moet onderschatten, dat je je niet kleiner moet maken dan je bent. Begin juni leverde dat een ochtendkrabbel op …

… maar daar kon ik wel meer mee, voor het zomerkaartje. Klein beginnen en dan uitvouwen tot iets groots. Eerst maar eens een proefexemplaar gemaakt van een A4tje …

… leuk, maar wat onhandig met al die gaten, “THINK” was erg kwetsbaar, witte letters zijn niet zo interessant, en een A4tje is niet érg groot, dus …

… een week later had ik lekkere tekstbrokjes van Corrie, een gedicht van Marieke Lucas Rijneveld, en een hersentekening van het internet …

… en uiteindelijk had ik iets dat ik kon gebruiken om in te scannen en in Photoshop te bewerken tot twee afbeeldingen, de ene voor het  rood  en de andere voor het  zwart .

Inmiddels had ik namelijk bedacht dat ik de zomerwens ging zeefdrukken op héél dun papier. Zo zou ik maar één postzegel nodig hebben om een wens te verzenden. Yay! Lekker voordelig!

Vier weken na de ochtendkrabbel (en na wat kleinere en grotere verbeteringen) stond ik in Utrecht bij Kapitaal met 30 vel Japans Okashi-papier (29 grams, hoe licht wil je het hebben?) en een USB-stick met mijn plaatjes. De Mac en de printer hadden wat moeite met de grote omvang ervan, maar uiteindelijk kwamen er keurige sheets uit rollen om twee zeven mee te belichten.

Tot zover ging alles goed, maar als je tien jaar niet hebt gezeefdrukt weet je de grote lijnen nog wel, maar de handigheid is een beetje zoek. Bovendien, nadat ik de inkt door de zeef had gedrukt, bleef het superlichte (en kennelijk wat poreuze) papier steeds aan de zeef plakken, en dat vertraagde het drukken. De eerste drukgang (rood) ging nog wel, dat waren kleine vlakjes. Maar het zwart moest grote vlakken vullen. Inmiddels was het warmer geworden zodat de inkt sneller indroogde en de zeef verstopt raakte. Gelukkig kwam Ramon helpen; samen ging het veel sneller, en beter.

Ik weet nu dat ik op tijd de zeef moet ontstoppen: de plantenspuit gebruiken en dan een paar afdrukken maken op kladpapier tot de inkt weer goed doorloopt. Al met al mag ik blij zijn dat er 15 exemplaren zijn gelukt.

Erg goedkoop was het zeefdrukken natuurlijk niet: een hele dag een zeefdruktafel huren, plus twee zeven, daartegen weegt de besparing van 15 of 30 postzegels niet op. De inkt kreeg ik voor deze gelegenheid cadeau, uit potjes met restanten.

Ondanks al mijn gehannes was het een heerlijke dag, tussen al die andere creatieve mensen en met Ramons fijne muziekkeuze in de oren. Het is beslist voor herhaling vatbaar!

De poster ging twee keer in vijven: eerst in de breedte en daarna nog eens in de hoogte. Je kreeg hem dus binnen als een pakketje van 12 bij 8 centimeter, en klapte hem uit tot een vel van 60 bij 40.

Omdat de helft van de oplage niet goed was, hebben we ook een klein formaat “THINK BIG” gemaakt, met de mededeling dat ik bij voldoende belangstelling nog een oplage wil drukken. Maar die is helaas niet gratis.

Voor onszelf hebben we er ook een gehouden. Hij hangt ook op onze voordeur:

Wij wensen je een geweldige zomer!