Ergens in de herfst (waarschijnlijk in de eerste helft van november?) beval Instagram dichter Harry Baker aan die een gedicht van Donna Ashworth voorlas. Het was een lentegedicht (ook al ging het niet over de lente) en het droeg de titel “Joy chose you”. Ik voelde me er meteen lentig door worden, en ik zou (dacht ik) vast niet de enige zijn.
Het gedicht legt de luisteraar uit dat je misschien vindt dat je geen recht hebt om je gelukkig te voelen, omdat je je leven niet perfect op orde hebt, maar dat je daar helemaal niets over te zeggen hebt: de vreugde (Joy) kiest jou, niet andersom, dus laat haar maar binnen, klaar of niet.
Zoals gewoonlijk maakte ik de eerste versie veel te ingewikkeld, met een opengewerkte voorkant waarbij het meteen al lastig bleek om de opening precies op de goede plaats te krijgen. Verder werd het met die voorkant een probleem om een behoorlijke oplage te produceren. En mooi ging het ook niet worden.
Wat wel mee ging naar de uiteindelijke lentewens: elke strofe kreeg een eigen pagina. En verder ook een eigen layout en kleurverloop, maar wel zo dat de kleuren doorliepen. Ik had inmiddels een nieuwe printer, en die had een heleboel mogelijkheden, zoals het afdrukken op karton tot 2 mm dik. Maar je kon er ook een lap papier van 21,5 bij 200 cm doorheen jagen (nou ja, jagen…), dus dit werd een leporello uit één stuk.
Nadat Corrie het ontwerp had goedgekeurd, bestelde ik een rol mat fotopapier voor de inkjetprinter van 43 cm bij 35 m, waarvan ik nog stroken van ruim 14 bij 100 cm ging snijden.
Hieronder nog wat foto’s van de lentekaartfabriek.
Printen
Snijden
Vouwen
Postzegels
