Na vier maanden met Martin Luther King op de voordeur, werd het eind april tijd voor een nieuwe poster. “Contact” van Mieke van Hooft (gevonden op de scheurkalender van Plint) leek ons wel geschikt, want tjongejonge wat leven we toch in een xenofoob landje. We zijn al bang voor een handvol kinderen uit Syrië. Maar ja, zoals Marten Toonder opmerkt in “De Bovenbazen”: hoe rijker je bent, hoe meer je te verliezen hebt – en kennelijk geldt dat niet alleen voor personen maar ook voor landen.
Het idee om een gezicht te maken van stukjes tekst in verschillende talen was er bijna meteen al, maar het bleek best lastig om tekst en beeld te laten samenwerken. Alsof ook zij niets van elkaar moesten hebben. Na wat avonden schuiven en rusten hebben ze elkaar toch gevonden.
Vanaf 6 mei hangt ie op de voordeur, met de buitenwereld weerspiegeld in de ruit.
De schriften/talen op deze poster zijn Iers Gaelic, Thais, Chinees, Tamil (Sri Lanka), Russisch, Arabisch en Hebreeuws (Jiddisch?)
Van een afstand ziet deze er herkenbaarder uit dan Martin Luther Kings citaat:
Only Light can show Darkness that it is in fact: Light… that had forgotten to put the Light Bulb on….
Dank je, Nora, zo kun je het natuurlijk ook lezen, alsof het over een somber of licht gemoed gaat. Of heb ik het licht nog niet gezien? MLK had daar vast ook iets mee gekund, hij schijnt niet vrij te zijn geweest van twijfels en donkere momenten. Geen grootheid zonder twijfels…
Het volledige citaat luidt (ik heb het opgezocht):
“Darkness cannot drive out darkness; only light can do that. Hate cannot drive out hate; only love can do that.”
Mij lukt het lang niet altijd, maar licht en liefde blijft iets om na te streven…
Misschien komt het, omdat liefde en haat twee kanten van dezelfde medaille zijn? En donker en licht ook? Dus is er steeds weer die zogenaamde keuze van heen en weer pendelen. En als we de pen -delen, dan kunnen we misschien beide zijden ver-Een-igen. Nu, waarom zouden wij haat met liefde willen verenigen? Omdat haat dan juist een andere vorm krijgt van vergeving. Houden we het angstvallig apart, alsof liefde haat niet zou kunnen veranderen, dan willen we liefde rein houden en onderdrukken haat waardoor het op een dag zo de kant van de liefde opsijpelt, als een gifbeker, dat liefde dan niet meer kan uitdrinken….
Je donkere kanten uiting geven als creatief proces is haat onderdompelen in het baby badje van de liefde. Daar waar het begint…. In een wereld waar entertainment hoog in het vaandel staat hebben mensen de vergissing begaan dat ook boeken enkel entertainment zijn om tijd te verdrijven. Nee, het verdrijft de schaduwen die mensen van vlees en bloed juist lijken te zijn geworden en het papier en de inkt, het contract van een toegewijde schrijver, die in contractie, de lezer naar zich toe wil trekken, is een grote vrijheid.
groetjes
Terwijl boeken een fantasie wereld worden genoemd, is de huidige realiteit juist een fantasie wereld waar woorden als verbastering
worden gebruikt…. (had zin niet af) Of is dit juist die vrijheid, soms je zin niet afmaken? hahaha