Het voorjaar is een tijd van verlangen, zeker in dit jaar van de wereldwijde Covid-19-epidemie. We wilden graag naar buiten, maar we moesten ons inhouden. Intussen mag er weer wat meer, maar in maart en april voelden veel mensen zich wat neerslachtig. Het gedicht van Gérard de Nerval had ik al vóór de „intelligente lockdown” uitgezocht, maar het gevoel van wachten en verlangen, van ontevredenheid en ongeduld sluit goed aan bij de tijd waarin we nu leven. Voor de vertaling van het Franse gedicht ben ik geholpen door twee docenten van Instituut Blankestein en mijn vriendin, maar de uiteindelijke woordkeuze is geheel mijn verantwoordelijkheid.
