En ik had nog wel mijn ontwerp vereenvoudigd… De eerste versie (zonder verhaal) was echt te ingewikkeld geweest, gebaseerd op het openingsscherm van manofletters:
Zo’n kaart was echt niet meer fatsoenlijk open en dicht te vouwen geweest, dat zag ik ook wel. Bovendien zou Corrie een verhaal(tje) schrijven, en dan moest ze er rekening mee houden dat de flapjes niet in een vaste volgorde zouden worden opengeklapt. Wel interessant, verschillende verhaallijnen naast elkaar, maar toch net iets te ingewikkeld om in zo’n korte tijd te produceren.
We hebben het kerstkaartje dus beperkt tot negen „paneeltjes” die je gemakkelijk kunt openvouwen. Alleen, nu viel het dichtvouwen weer tegen. Er was in het verleden wel vaker lastig knutselwerk bij onze vrienden op de mat gevallen, en dit kaartje lag duidelijk ook niet voor de hand. Sommigen verwachtten zelfs dat er een kubus van moest worden gevouwen. Helemaal geen gekke gedachte, maar dat was dus niet zo. Voor al deze wanhopigen (en dat met de Kerst!) hebben we een dichtvouwfilmpje gemaakt.
Uit Friesland kwam trouwens een mooie kerstkaart met een zorgvuldig uitgekozen gedicht, dat een antwoord leek te zijn op mijn kwelderkaart. Dank jullie wel, Harmen en Annemarie!
Ik heb de binnenkant met de vensters in een lijstje gedaan, achter glas. Moet wel bekennen, dat ik qua volgorde niet helemaal goed zat met lezen. Gelukkig heeft Edmond het toen aan mij voorgedaan. Zou het een (brutaal) tipje kunnen zijn om misschien piepkleine getallen te plaatsen bij de paneeltjes. Al was het alleen al, dat er recht aan gedaan kan worden, door de lezer?
Hartelijke groetjes!
Dat is waar, Nora, maar het kaartje was bedoeld om te lezen terwijl je het open vouwt, dan verschijnt de tekst in de juiste volgorde en staan de pagina’s niet ondersteboven. Al heb je absoluut gelijk dat het hier en daar verwarrend is, dus ja, het is een leuk maar problematisch ontwerp.
Het punt was ook naar welke kant je het openvouwt, gezien het flexibele ontwerp. Had voor mij wel iets weg van een kubus spel, waarbij je de kleuren op een lijn poogt te brengen (als lezer). En daar staat inderdaad ook geen nummer bij… Kunst is een zoek- en vindtocht.
Een zoek- en vindtocht, inderdaad!